Wstydliwy problem, o którym warto rozmawiać

Rozmowa z dr. Andrzejem Depko - wiceprezesem Polskiego Towarzystwa Medycyny Seksualnej, który wsparł swoim autorytetem akcję społeczną „Z miłości dla Związku". Znany seksuolog odpowiada na pytania dotyczące kłopotów łóżkowych i problemów z erekcją Polaków. 

Czy w Polsce mamy problem z rozmowami o kłopotach łóżkowych?
- Tak, mamy duży problem, zaledwie 30 proc. par rozmawia ze sobą o problemach związanych z życiem seksualnym, gdy takie pojawią się w ich związku. Brak edukacji seksualnej w okresie dojrzewania powoduje, że nie umiemy się otworzyć, rozmawiać o problemach, wstydzimy ich i jesteśmy zablokowani.

Czy problemy z erekcją to kłopot znikomej części naszego spoaleczeństwa, czy szersze zagadnienie?
- Badania epidemiologiczne wskazują, że problem ten dotyczy około 10 proc. męskiej populacji. W Polsce jest ich około 2,6 mln. Ponieważ narasta liczba nowych zachorowań na cukrzycę, choroby układu krążenia, choroby układu moczowego i depresje wzrasta tym samych liczba przypadków niedyspozycji erekcyjnej u mężczyzn.

W jakim wieku najczęściej pojawia się kłopot? Czy problemy z erekcją to zmartwienie jednynie starszych mężczyzn?
- Problemy z erekcją występuja w każdym wieku, u mężczyzn młodych do 30 roku życia najczęściej są to zaburzenia psychogenne. U mężczyzn starszych problemy z erekcją są następstwem wielu chorób, które pojawiają się wraz z wiekiem. U mężczyzn w okresie złotej jesieni, pojawia się dodatkowo czynnik wynikający z obniżania sie poziomu hormonów płciowych.  

- Jak odróznić faktyczny problem od tak zwanej „chwilowej niemocy"?
Jeżeli problem utrzymuje sie powyżej trzech miesięcy, możemy podejrzewać, iż jest to problem poważniejszy.

- Jakie mogą być przyczyny problemów z erekcją? Czy stres i przyspieszenie tempa życia mają wpływ na nasze życie seksualne?
Głowną przyczyną zaburzeń erekcji są problemy naczyniowe wywołane cukrzycą lub  miażdżycą naczyń krwionośnych. Stres i przspieszenie tempa życia może wywoływać obciążenie układu nerwowego, przemęczenie, co nie wpływa pozytywnie na siłę popędu seksualnego. U niektórych mężczyzn na skutek stresu może dochodzić do zwiększonego wydzielania prolaktyny, która skutecznie blokuje popęd płciowy i przyczynia się do wystąpienia trudności ze sprawnością erekcyjną.   

Jaki powinien być pierwszy krok mężczyzny, który zauważy u siebie zaburzenia erekcji?
- Jak w przypadku każdej innej choroby, należy skorzystać z pomocy lekarza. Wszelkie próby samodzielnego leczenia przy pomocy preparatów dostepnych bez recepty wydłuża czas odzyskania sprawności seksuanej. Problemy z erekcją moga mieć różne podłoże i tylko lekarz po przeprowadzeniu niezbędnych badań diagnostycznych jest w stanie zaproponować skuteczną terapię.  

Męskie problemy z erekcją często są poważnym wyzwaniem dla ich partnerek - jak powinna się zachować kobieta?
- Kobieta, gdy zaobserwuje, że jej partner unika współżycia, unika bliskości, dłużej siedzi przed telewizorem lub komputerem, zamiast podejrzewać, iż przestał ją kochać lub że znalazł sobie inna partnerkę powinna zainicjować rozmowę. Spytać,  czy nie pojawiły sie jakieś problemy, które mogą rzutować na jego zdrowie seksualne.  Podczas współzycia kobieta jest w stanie zaobserwować ,że partner ma niepełną erekcję lub że zanika ona w trakcie stosunku. Taka obserwacja powinna być punktem wyjścia do rozmowy o stanie zdrowia partnera i zaproponowaniu mu wspólnego udania się do lekarza. 

Czy partnerka może pomóc mężczyźnie w odzyskaniu pełnej sprawności seksulanej?
Tak, oczywiście. Może i powinna dopilnować, aby od 40 r.ż, regularnie chodził na badania okresowe, aby przestrzegał proporcji pomiędzy czasem pracy i wypoczynku, aby unikał nieregularnego odżywiania się, zaniechał papierosów i alkoholu. Kobieta powinnan zmienić nawyki żywieniowe w domu proponując kuchnie niskocholesterolową.

Do jakiego lekarza powinien wybrać się mężczyzna, który zdecyduje się na leczenie? Lekarza pierwszego kontaktu, urologa, seksuologa, psychologa?
- W pierwszej kolejności powinien zdecydować się na wizytę u urologa lub seksuologa, którzy po przeprowadzeniu badań diagnostycznych zaproponują leczenie, które może być kontynuowane pod opieką lekarza pierwszego kontaktu lub w razie takiej potrzeby skierują do psychologa.

Jak leczy się zaburzenia erekcji? Czy same leki są w stanie pomóc, czy potrzebna jest pomoc psychologiczna?
- Leczenie zaburzeń erekcji prowadzone jest poprzez farmakoterapię, poprzez stosowanie urządzeń próżniowych lub psychoterapię. W razie wskazań możliwe jest leczenie operacyjne (wstawienie protezy). Pomoc psychologiczna potrzebna jest w przypadku, gdy zaburzenia erekcji wynikają z zaburzeń lękowych, osobowościowych lub zakłóconych relacji partnerskich.

Czy są jakieś „domowe" sposoby na leczenie zaburzeń erekcji?
- Nie ma żadnych domowych sposobów leczenia. Zaburzenia erekcji mogą być symptomem wielu poważnych chorób, zamiast więc leczyć się metodą chałupniczą, należy skorzystać z pomocy specjalistów. Samemu możemy tylko dalej pielęgnować zaburzenia i przyczynić się do pogłębienia się objawów. 

Czy zdarza się, że decyzja o zgłoszeniu się po pomoc do lekarza ratuje zwiazek?
- Bardzo wiele związków zawdzięcza swój renesans dzięki szybkiej decyzji o wizycie u specjalisty. Równiez na stronie www.dlazwiązku.pl znajduje się zakładka Wasz Związek/Poradnik w której zgromadzone są wskazówki dla osób, które zauważyły w swoich związkach kłopoty związane z zaburzeniami erekcji.

Jak długo trwa leczenie zaburzeń? Jak szybko można zauważyć poprawę w jakości życia seksualnego?
- Leczenie zaburzeń organicznych opiera się na leczeniu choroby podstawowej i leczeniu wspomagającym. Może ono trwać różnie długo w zależności od rodzaju choroby, która spowodowała problemy z erekcją. Leczenie zaburzeń psychogennych może trwać  nawet rok, jesli będzie taka potrzeba. Poprawę jakości życia seksualnego można zauważyć już po pierwszej wizycie u lekarza specjalisty.

Jak ważne jest publiczne poruszanie tematów związanych z życiem seksulanym? Czy programy radiowe, konferencje i akcje edukacyjne mogą pomóc Polakom przełamać wstyd?
- W społeczeństwie panuje wciąż wiele stereotypów, błędnych infomacji polegających na przekazywaniu sobie szczątkowej wiedzy. Tylko dzięki cyklicznym programom radiowym, konrefencjom, wydawaniu materiałów dla pacjentów można doprowadzić do sytuacji, że przeciętny Polak przełamie swój wstyd i skorzysta z pomocy specjalisty.