10 porażek Andrzeja Gołoty

Andrzej Gołota to jeden z najpopularniejszych Polaków ostatnich lat. Nieprzespane noce połowy narodu, pięć niewykorzystanych okazji na zdobycie pasa mistrza świata i niekończące się kpiny z klęsk w pierwszych rundach – głównie z tego będziemy kojarzyć życie i twórczość Gołoty po zakończeniu kariery. W sobotę Andrew stanie na ringu łódzkiej Arena Atlas, aby zmierzyć się w polskiej „walce stulecia” z Tomaszem Adamkiem.

Zadziwiające, że choć Gołota jak mało kto definiuje w polskim sporcie porażkę, Polacy nie przestają w niego wierzyć. Przed walką z Adamkiem zdecydowana większość będzie kibicować właśnie jemu, być może dlatego, że szanse na zwycięstwo ma raczej niewielkie. Przyjrzyjmy się jego najważniejszym walkom w zawodowej karierze, które dziwnym trafem niemal zawsze kończyły się porażkami! Jędruś, lutuj!

1. Pobicie modela we Włocławku – 1990 rok
Jest to jedyne w naszym zestawieniu starcie, które zakończyło się bezapelacyjnym zwycięstwem (jeszcze wtedy) Andrzeja. W kujawsko-pomorskich dyskotekach Gołocie nie mógł podskoczyć nie tylko żaden tancerz, ale i ochroniarz! Tuż przed igrzyskami w Seulu wywołał gigantyczną rozróbę w warszawskim klubie Park, gdzie posłał kilku oponentów na kolanka, a w konsekwencji do szpitala. We Włocławku jednak przesadził, bo spuszczając lanie, groził przy tym pistoletem gazowym. Skończyło się na wyroku w zawiasach. Gołota wrócił po tym zdarzeniu do Polski dopiero po otrzymaniu listu żelaznego od prezydenta Kwaśniewskiego (obydwu połączyło także uwiecznienie w piosenkach Kazika Staszewskiego)

2. Walka z Riddickiem Bowe – lipiec 1996
Świat usłyszał o Andrew dzięki pojedynkowi z ówczesnym mistrzem świata i bezdyskusyjnie jednym z najlepszych wtedy bokserów na świecie Riddickiem Bowe. Gołota spisywał się  nadspodziewanie dobrze, ale walka zakończyła się przedwcześnie przez nieczyste ciosy Andrew w okolice krocza. Po orzeczeniu dyskwalifikacji w nowojorskiej Madison Square Garden rozgorzała regularna bijatyka, w której kuzyn Bowe'a uderzył Gołotę telefonem komórkowym wielkości parasola. Świat boksu jednak dowiedział się, że żaden madafaka nie podskoczy do Polaka!

3. Rewanż z Bowem – grudzień 1996
Niesmak pozostał, ale Gołota zrobił spore wrażenie swoimi umiejętnościami bokserskimi. Szybko zakontraktowano drugą walkę z Bowem, a jej przebieg spodobałby się sympatykom „Mody na sukces”. Choćby się opuściło parę odcinków, i tak wiadomo, jaki będą miały przebieg! Andrew lał Bowe'a, jako pierwszy w historii położył go na deski i zdecydowanie prowadził na punkty. Wtedy jednak znowu coś zapaliło się w jego głowie i z iście zielonogórską furią Peji kolejny raz zaatakował poniżej pasa. Zawodowy ring to jednak nie ulica i Gołotę odesłano do szatni.

4. Klęska z Lewisem – październik 1997
Pierwsza walka o mistrzostwo świata z Lennoxem Lewisem była kompletnym fiaskiem, którego obszerne skróty można było zobaczyć w Teleexpressie. Gołota wyszedł na ring spięty, podobno także otumaniony zastrzykiem z lidokainy i dostał baty od Anglika w 98 sekund. W ciągu całej walki zdążył zadać dwa ciosy, oba niecelne. To okazał się być pierwszy z blamaży Andrzeja w pierwszej rundzie i pożywka dla różnych, przeważnie słabych kabaretów.

5. Porażka z Michaelem Grantem – listopad 1999
Walka z Grantem była kolejnym osobliwym wydarzeniem w karierze Gołoty. Po dwukrotnym położeniu na deski Amerykanina w pierwszej rundzie, pozwolił mu wrócić do gry, a pod koniec starcia sam zaliczył nokdaun. Z niezrozumiałych przyczyn odmówił kontynuowania walki i przepadła mu przez to możliwość rewanżu z Lewisem. Według legendy wciąż z lekka nieprzytomny Andrzej po zapytaniu sędziego „Do you wanna fight?” odpowiedział po polsku „Nooooo!”, czym udowodnił swoje przywiązanie do narodowego, nie gęsiego języka.

6. Gołota ucieka od Tysona – październik 2000
„Robota nie Gołota, nie ucieknie” - porażka z legendarnym Mike'em Tysonem to chyba najbardziej wstydliwy moment w karierze Andrzeja. Bez wiary w zwycięstwo położył się przed „Bestią”, a po drugiej rundzie ze złamaną szczęką uciekł z ringu. Choć swoje hipotezy na temat tego zajścia mieli nawet twórcy „E=mc2”, to okazało się, że Tyson przed walką zapalił sobie skręta, przez co starcie uznano za nieodbyte. Tak się wystraszył Andrzeja, że musiał się jakoś rozluźnić!

7. Porażka z Johnem Ruizem – listopad 2004
Po trzyletniej przerwie Gołota powrócił do boksu w 2004 roku i od razu otrzymał możliwość walki o mistrzostwo świata z Chrisem Byrdem. Pojedynek zakończył się remisem, choć w opinii obserwatorów był lepszym pięściarzem. Kolejna okazja walki o światowy czempionat przyszła pół roku później. Gołota przegrał jednogłośnie na punkty z Johnem Ruizem, choć dwa razy położył Portorykańczyka na deski. Wszyscy (a przynajmniej cała Polska) widzieli, że Andrzej został skrzywdzony, przez co niektórzy pokochali go jeszcze bardziej.

8. Baty od Lamona Brewstera – maj 2005
Do walki z Brewsterem Andrzej przystępował jako faworyt, gdyż był to najsłabszy z rywali, z którym musiał się zmierzyć w drodze do mistrzostwa świata. Ten najsłabszy z rywali rozbił jednak Gołotę w zawstydzającym stylu, kończąc sprawę w 53 sekund. Tym samym jednak Polak miał swój wielki wkład w rozwój światowej fizyki, wprowadzając nową jednostkę czasu - „jedną gołotę”. Szkoda, ze nie zadbał o swoich kibiców, którzy nie zdążyli rozsiąść się przed telewizorem, bo akurat parzyli herbatę lub poszli do toalety, myśląc że tak szybko to się nie skończy!

9. Klęska z Rayem Austinem – listopad 2008
 Jeśli ktoś myślał, że 53 sekundy to szczyt możliwości Andrzeja, to srodze się przeliczył! Walka z Austinem była najbardziej kabaretową w dorobku Gołoty. Niewłaściwie przygotowany i po prostu słaby już pięściarz padł jak worek kartofli po 3 sekundach, dzięki czemu dołączył do grona tzw. jednostrzałowców. Co prawda, później okazało się, że było to spowodowane kontuzją ręki, ale aplauzu tłumu po poddaniu walki Andrew sobie nie zdobył.

10. Udział w „Rockym”
Andrzej ma także na swoim koncie walkę z Sylvestrem Stallone w kolejnej części legendarnego „Rocky'ego”. Zobaczmy, jak sobie poradził z Włoskim Ogierem!