Wspólne zamieszkanie. Przyjemność czy wyzwanie?

Prędzej czy później w życiu wielu z nas pojawia się pytanie o wspólne zamieszkaniu ze swoim partnerem czy partnerką. Nie każda próba wspólnego życia przynosi jednak pozytywne efekty. Jeśli nie chcecie przeżywać kryzysu, a w najgorszym wypadku rozstania tuż po wspólnym zamieszkaniu,  musicie oboje przygotować się do tego wyzwania.

Dużym błędem popełnianym przez większość związków jest to, że decydują się na wspólne mieszkanie nie będąc do tego przygotowanym. Wspólne wyjścia do kina, restauracji, weekendy na łóżku z laptopem i różowe marzenia o wspólnej przyszłości – kilka godzin dziennie spędzonych razem przestaje wam wystarczać? Czujecie, że chcecie czegoś więcej:  budzić się razem, razem myć zęby, razem się zbierać do pracy i pić poranną kawę, na bieżąco oglądając program rozrywkowy? A poza tym, chcecie budować swoje własne wspólne gniazdo? Uwaga: życie może zweryfikować waszą idealną wizję przyszłości.

Kompromis jako krok ku porozumieniu się

Wydaje się, że z osobą, którą tak mocno kochasz nie może być żadnych kłopotów. Przecież jest wam razem wspaniale i nie chcesz wywoływać skandali na temat brudnych naczyń, niewyniesionych śmieci czy rozrzuconych po całym domu skarpetek. A może właśnie to jest ważne? Zmiana nawyków, które towarzyszą nam całe życie może być procesem długotrwałym i bardzo ciężkim. Czasami pozostaje albo zaakceptować w pełni swojego partnera/partnerkę, wraz z jego irytującymi nawykami, albo zakończyć taką znajomość…  Dla tych bardziej cierpliwych da się jednak znaleźć alternatywne wyjście z takiej sytuacji.

Tą alternatywą jest tak zwane „pójście na kompromis”.  Niestety, nie wszystkie osoby chcą posiadać taką cechę w swoim charakterze, ale przy wielkiej chęci, staranności i wyrozumiałości można ją nabyć. Ważne też, żeby kompromisem  byli zainteresowani oboje partnerzy, a nie jedna ze stron.

Rutyna codzienności i jak jej uniknąć?

Często słyszymy, że głównym wrogiem szczęśliwych relacji jest rutyna. Kiedy nie mieszkacie razem - chodzicie na randki. Umawiacie się na spotkanie, przed którym godzinę poświęcacie na przygotowanie się; godzina pod prysznicem, golenie się i kilkakrotne czyszczenie zębów. Kolejną godzinę myślicie, w co się ubrać. W przypadku kobiet, jeszcze jedną godzinę przeznaczacie na makijaż. Zazwyczaj po rozpoczęciu wspólnego zamieszkania, wraz z upływającym czasem, zanikają nasze chęci i starania. Już nie połykamy paczki mentosów i nie spryskujemy litrami perfum. Ale to, że nie musicie za każdym razem przygotowywać się do randki, nie oznacza, że możecie się zaniedbać. Chodzenie po domu z nieuczesanymi włosami lub w brudnej koszulce chyba jeszcze nikomu się nie spodobało. Wspólne mieszkanie nie może myć końcem dla takich przyjemności jak kwiaty, ładna sukienka czy nowa fryzura.

Przed wspólnym zamieszkaniem z ust rodziny często słyszymy, że jeszcze zdążymy poznać wspólne życie, a na razie powinniśmy cieszyć się swobodą. Dziadkowie z kolei, nakazują najpierw wziąć ślub i dopiero potem przenieść się do wspólnego mieszkania. Wyjazdy urlopowe czy słodkie randki to jednak nie jest to samo, co codzienne sprzeczki o najprostsze rzeczy, więc warto poznać je przed ewentualnym ślubem. To, jakie będzie wasze wspólne życie, zależy tylko od was. Od waszych starań, od waszej umiejętności pójścia na kompromisy, od waszej uwagi na potrzeby drugiej strony.

Życie razem wcale nie musi oznaczać kłótni i sprzeczek. Aby jednak uniknąć stagnacji, próbujcie wnosić drobne zmiany w wasze wspólne życie, pamiętajcie o jego urozmaiceniu. Umawiajcie się po pracy poza domem, np. na filmowe piątki lub spektakle teatralne. Wśród aktywnego wypoczynku wybierzcie się na wspólne bieganie, jazdę rowerami lub wieczorne  spacery w pobliskim parku. Wino do kolacji, muzyka podczas wspólnego gotowania lub sprzątania pomogą odsunąć widmo nudy i wspólne zamieszkanie będzie dla was wielką przyjemnością, a nie ciężkim wyzwaniem.
   
RN

fot.pixabay.com